ROZDZIAŁ 3

Lena:

Nie mogłam nic powiedzieć.. Ciągle znajdowałam się w jego ramionach.. Byliśmy tak blisko.. Nagle stało się coś czego się nie spodziewałam.. Michale delikatnie mnie pocałował.. Nien czekając długo odwzajemniam jego pocałunek.. Nagle usłyszeliśmy , że ktoś wchodzi do domu.. Oderwaliśmy się od siebie .. 

-Lepiej będzie jak już z tąd pójdę.. Zapomnijmy o tym .. Ja mam dziewczynę , którą bardzo kocham..Nie chcę cię zranić..

-Rozumiem .. To był błąd.. Nie mam pojęcia dlaczego to się stało - powiedziałam jednak ciągle myślałam o naszym pocałunku i o Arthurze.. Czułam się jakbym go zdradzała.. Ale to przecież tylko pocałunek , A Arthur nie żyje... Muszę w końcu o nim zapomnieć. 

Po chwili do pokoju weszła moja mama..

-Co wy tu robicie?

-Poprosiłam Michaela o pomoc bo zepsuł mi się laptop a miałam wysłać papiery na uczelnię.

-Ja w zasadzie już wychodzę- powiedział Michi

-Dzięki za pomoc

-Nie ma za co.. Do widzenia pani Gabriele

-Do widzenia..

Wszyscy opuścili mój pokój a ja nie mogłam przestać myśleć o tym co się wydarzyło..Czułam , że powoli zakochuje się w Michaelu.. Nie chciałam dopuścić do siebie tej mysli ,ponieważ wciąż bardzo kochałam Arthura.. Chociaż nie żyje ja nie mogę przestać o nim myśleć.. Tak bardzo mi go brakuje.. Chciałabym żeby tutaj był, przytulił mnie...

Michael:

Nie mogę przestać myśleć o tym co się zdarzyło.. Nie wiem dlaczego to zrobiłem..Nie wiem dlaczego pocałowałem tą dziewczynę.. Nie chciałem tego . Nie chcę żeby myślała , że między nami może być cos więcej niż przyjaźń. Po prostu nie chcę jej zranić.. Wiem jedno.. To nie powinno się zdarzyć.. Ja kocham Claudie..

Nastepny dzień:

Michael : 

Rano jak zwykle obudziła mnie moja dziewczyna.. Była 9:27

-Cześć kochanie -powiedziałem

-No cześć śpiochu..

-Śpiochu? Przecież jest dopiero 9:27

-Dobrze już nie ważne.. Mam do ciebie prośbę.. Nie wybrał byś się ze mną na cmentarz ? Muszę uporządkować grób mojej babci..

-Jasne.. Tylko daj mi się ogarnąć

Lena: 

Całą noc nie mogłam spać.. Nie wiem dlaczego ale ciągle myślałam tylko o Arthurze.. Zaczęłam płakać..Tak bardzo mi go brakowało.. Jego dotyku , uśmiechu..

Postanowiłam , że wybiorę się dzisiaj na jego grób , ponieważ nie zajrzałam tam odkąd tu wróciłam. 

Ogarnęłam się szybko , zjadłam śniadanie .

Ubrałam kurtkę buty i w drogę..

Po jakiś 20 minutach byłam już na cmentarzu.. Podeszłam do grobu swojego chłopaka zapaliłam znicze wymieniłam bukiet i zaczęłam strasznie płakać.. Nie wiedziałam dlaczego Bóg mi go zabrał.. Przecież byliśmy tacy szczęśliwi..

Nie mogłam się opanować.. Tak chciałbym być tam razem z nim...

Michael:

Właśnie dojechaliśmy na cmentarz.. Gdy dochodziliśmy do grobu babci Claudi zobaczyłem znajomą mi osobę.. To była Lena..Dziewczyna , z którą się całowałem..Grób babci Caludi znajdował się bardzo blisko jej.. Nagle zobaczyłem , że dziewczyna płacze.. Postanowiliśmy z Caludią , że zapytamy czy cos się stało

-Cześć Lena

Dziewczyna obróciła się. Gdy zobaczyła ich razem poczułam ,jestem zazdrosna.. Nie mam pojęcia dlaczego ..Przecież nadal kocham swojego chłopaka.. 

-Nie , nic się nie stało -odpowiedziałam

-Przecież widzę , że coś jest nie tak -wtrąciła Claudia

-To nie wasza sprawa -krzyknęłam i wybiegłam z cmentarza.. Płakałam.. Nadal nie mogłam sobie poradzić ze śmiercią ukochanego.. Chociaż minął już rok... Jednak jakaś siła ciągnęła mnie w stronę Michaela.. Postanowiłam jednak , że będę go unikać.. Nie chciałam znów cierpieć..

"Można odejść na zawsze , by stale być.         blisko"

Od autorki:

3 rozdział zdecydowanie dłuższy niż poprzednie.. Mam nadzieje , że wam się spodoba.chociaż ja znów nie jestem zadowolona..Kolejna.część pojawi się już w krótce..